Węglowodany złożone, pochodne skrobi, w pożywieniu człowieka powinny stanowić główne źródło energii. Dostarczają ich przede wszystkim produkty roślinne.
Nie oznacza to jednak, iż pożywienie człowieka nie dostarcza również węglowodanów prostych i dwucukrów. Wśród węglowodanów prostych najbardziej rozpowszechnionym jest glukoza, nazywana inaczej cukrem gronowym, oraz fruktoza, czyli cukier owocowy. Oba te cukry występują w większych ilościach w owocach, sokach roślin i w miodzie, Dwucukry to znana nam wszystkim sacharoza, czyli cukier trzcinowy lub buraczany, potocznie nazywana „cukrem”. Ponadto, do dwucukrów zaliczamy także laktozę, czyli cukier mleczny, występujący w większych ilościach w mleku. Jest ona najczęstszą przyczyną tzw. nietolerancji mleka. Jednocześnie należy pamiętać, że wszystkie przetwory mleczne, takie jak mleko zsiadłe, kefir, ser biały i twarogi, są tego cukru pozbawione lub też występuje on w znacznie mniejszych ilościach niż w mleku słodkim. Dzięki temu tolerancja tych produktów jest znacznie większa lub prawidłowa. Węglowodany w postaci skrobi są składnikiem niezbędnym ustrojowi; stopniowo trawione i wchłaniane, warunkują prawidłowy przebieg przemian białek i tłuszczów w organizmie.
Przy braku odpowiedniej ilości węglowodanów w pożywieniu dochodzi do nieprawidłowego spalania kwasów tłuszczowych, w wyniku czego powstają tzw. ciała ketonowe, które zakwaszają organizm, co jest zjawiskiem niebezpiecznym dla zdrowia. Dlatego mówimy, że tłuszcze spalają się w ogniu węglowodanów.
Węglowodany są w żywieniu człowieka niezbędne, gdyż niektóre tkanki, np. tkanka mózgowa, czerpią
energię wyłącznie ze spalania glukozy. Pamiętajmy przy tym, że zarówno jeden gram białka, jak
i węglowodanów, w czasie przemian w organizmie dostarcza 4 kilokalorii energii i jest to ponad dwa razy mniej niż otrzymuje się ze spalenia 1g tłuszczu, dostarczającego 9 kcal.
Najnowsze komentarze